Надежда Иванова-Ильина

Мартыште Миша  Москошко миен. Москошто марий мутшымат монден. Мöҥгыштыжö моткоч марла мутланынеже. Микале марла мутланен мошта, Мишам мыскыла:

– Марла монден, марла монден.

– Мый марла монденам?!

– Монденат.

– Мый Москоштат, марий мландыште марла мутланем, – мане Миша. – Марий мландемым моктем. Мый марла моштем… Мелна, муно, муро, мо…

– Модыш, – моктаныш Миша.

– Мом манат?

– Модыш, манам. Модышла модына мо?

– Могай модышла?

– Мут модышла.

– Мут модышла?!

– Мутым муымыла, манам. Марийын мочоло марий мутшо.

– Могай мутым муаш?

– Марий мутым.

– Мынярым?

– Миллиным.

– Мыняр, мыняр?

– Миллион, манам.

– Миллион марий мутым муаш…

– Марий мутшым мутерыште муат.

Мишук, Микале марий мутерыште мочоло марий мутым муыч.

Миша мане:

– Мый – марий, Микалат – марий. Ме марла мутланена.

– Мут мундыратым мучашле, – мане Микале. – Малена.

– Молан малена?

– Мый марий мутым мондышым.

– Мый моткоч мотор мут-влакым муым: мераҥ, модо, маска, мÿкш…

– Молодец, Миша! Мыняр марий мутым моштет. Марий мутерыште марий мутшо миллионак моли.

Миша, Микале малымымат мондышт. Моткоч мут мундырала модыт.